Het gelijknamige toneelstuk van Martin Sherman, die tevens het scenario schreef, liep lang in de schouwburgen. Het was een krachtig stuk dat bepaalde kijkers aansprak en kwam op de planken sterk over. Als debuterend filmregisseur moet Mathias nog heel wat van het filmvak leren ondanks de fatsoenlijke hoofdrollen van Owen als Max en Bluteau als Horst. De nazi`s hebben rond 1936 de jacht geopend op homo`s. Max (Owen) en zijn schandknaapje Rudy (Webber) worden in Berlijn opgepakt en ge[KA3]interneerd in het eerste concentratiekamp van de nazi`s op een voormalig fabrieksterrein in een schilderachtig plaatsje bij M[KA3]unchen, Dachau. Max ontmoet hier Horst (Bluteau) en er ontstaat een relatie onder penibele omstandigheden van lijfstraffen en, nog erger, medische experimenten van doktoren zonder geweten. De montage rammelt omdat scenarist Sherman de schouwburg in zijn hoofd had en dat is heel jammer, want deze rolprent heeft best een boodschap: de kippenslachter van Schrobenhausen (een stadje dat ook niet ver van München is) Heinrich Himmler, hoofd van de SS, heeft behalve joden en zigeuners ook alle homo's van de kaart willen vegen en dat mag niet vergeten worden. Mick Jagger is te zien in een kleine rol als travestiet in een Berlijns cabaret, en zingt Streets of Berlin. Het camerawerk is van Yorgos Arvanitis.